روزهای پایانی تابستان بود که گیاه سرسبز و شادابی را از گلفروشی خریدم و به خانه آوردم . سبزینه ی با طراوتی را که زیبایی و صفای خانه مان را صدچندان کرده بود چو جان شیرین دوست می داشتم . نگهداری و رسیدگی به گلدان تازه وارد از عاشقانه ترین لحظه های هر روزم بود . چنان دلفریب و دلکش در برابر نگاههای خسته و بی نای آخر شب هایم طنازی می کرد که آخرین ساعت های شب و پیش از رفتن به بستر ، دقایقی در کنارش به تماشای شکوه سبزش می نشستم و سکوت بین ما هزار ناگفته در دل پنهان داشت . سبزی و طراوتش امید من بود برای آبادانی خاک ایران . هر برگ تازه رسته از ساقه سبزش نویدی بود مرا از رهایی و آزادی سرزمین پهناور ایران . چه رازهای مگو که در میان بود .
سبزینه ی سربرافراشته از خاکم اندک اندک به زردی گرایید . و من ناباور به هر ترفندی برای نجاتش روی می آوردم . از کود برای تقویت ریشه ، هرس برگ ها برای کمک به ساقه های جوان و نور خوب ، آبیاری منظم و رطوبت مناسب و ... اما درختک نورسته ام تاب ماندن نداشت و زردی دلگزایی همه برگ های زیبایش را فرا گرفت و یکی پس از دیگری برکنده و فرو افتادند .
گلدانی برایم ماند بی گیاه ، تنها خاک بود و خاک . خاک بود و ایمان من بدان که ریشه ای در دل این خاک نهان است که توانایی باروری در هر گره از آن است که باروری و باردهی ذات ریشه است . پس به رسیدگی از گلدان بی گیاه ادامه دادم . هر چه امید از سبزی از دست رفته اش گرفته بودم به ریشه ی در دل خاک دادم . روزها از پی هم آمدند و رفتند و گلدان در نورگیرترین قسمت خانه تحت مراقبت بود . چندی پیش از نوروز جوانه ای ظریف دل خاک را شکافت و به خورشید به گرمی سلام گفت .
در روزهای آغازین تولدش بر او شک داشتم ، گمان بردم علف هرزی باشد از دل خاک بر آمده ، شکل نداشت ، تنها سبز بود . سبز ِ سبز در بستری از خاک به هم فشرده گلدان . و رشد از سر گرفت ، در برابر چشمان ناباور و شگفت زده ی من قد کشید و برگهای جوان و نحیف بیشتری آفرید .
این روزهای بهاری سال 90 که هوا گرم تر شد رشد چشمگیری دارد . هر از چندی برگی نو می زاید . حالی سبزینه ی پر رمز و رازی را درکناری از خانه داریم که ایمان به جوانه را در سینه ی دلگیر من بارور ساخت . در پیش چشمان من مرد و از نو زاده شد . زایید و زاییدن از سر گرفت که زایش نیکی ها ، سرشت طبیعت پیرامون ماست . در این نوروز باستانی آبادانی برای کشور ورجاوند ایران و آزادی از برای ملت بزرگ ایران آرزو دارم .
نوروز همایون باد !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر