فقط همین " شهلا جاهد به جرم قتل لاله سحرخیزان صبح امروز به دار آویخته شد ! "
به یقین قانون کشور ما به خانواده ی مقتول اجازه می دهد که خواستار قصاص قاتل باشند ، بنابراین خانواده ی لاله سحرخیزان از حق قانونی خود استفاده کرده و تقاضای قصاص شهلا جاهد را داشته اند . پس خرده ای به خواسته ی آنان نیست ، که از دست دادن عزیز آسان نیست . چه رسد که عزیزی را بی گناه با ضربه های چاقو از پا درآورده باشند .
من بارها شنیده ام که در گفتگوهایی که پیرامون ازدواج مجدد ، زن صیغه ای و موضوعاتی از این دست در می گیرد ، عکس العمل خانم ها نسبت به زن دوم به شدت توهین آمیز ومغرضانه است . و هر بار این پرسش در ذهن من شکل می گیرد که نه انگار اینان خود یک زن هستند . چطور هنوز زن را نشناخته اند ؟
کدام زنی است که انحصار طلب نباشد و شوهرش را فقط برای خود نخواهد ؟ کدام زنی است که آرزوی مادر شدن را از کودکی در دل نداشته باشد ؟ کدام زنی است که از نیک بختی بگریزد ؟ کدام زنی است که عاشق عشق ورزیدن نباشد ؟ کدام زنی است که تفاوت نگاه پاک و ناپاک را نشناسد ؟
زن ِِِ تنها در صورتی چشم بر این نیازهای زنانه اش می بندد که اجبار او را وادارد .
چرا خود ما زنان نمی توانیم درک کنیم که شرایط یک زن تنها در جامعه ی ما چقدر دشوار است ؟
شوربختانه در نگاه ایرانی ، زن ِتنها بی پناه و طرد شده است . زن تنها را پشتوانه ای نیست . زن تنها در تمام موقعیت های اجتماعی محکوم است . زن تنها از صبح تا شب پاسخگوی نگاه هایی است که زندگی اش را می کاود ، که گذشته اش را می جورد ، که هستی اش را به تنگنا می کشاند . که نفس آزادی اش را می گیرد . نجیب ترین زنان تنها همواره مورد سرزنش جامعه هستند و جایگاه در خور توجهی برای خود نمی یابند . در کشور ما زنان همگی مورد فشار محدودیت های قانونی ، اجتماعی و سنتی قرار دارند و این دسته از زنان فشار دوچندانی را بر دوش می کشند . باورهای غلطی که در فرهنگ و نگرش ما نسبت به زنان تنها وجود دارد ، آنان را به سوی ازدواج موقت ولو با مردی که زن و بچه دارد می کشاند . نگاه ها و سرزنش های ماست که این دشوار را بر آنان هموار می سازد ، ارزش گذاری های نابجای ما و قضاوت های نادرست ما .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر